Paramariboom

Ander bloed

dat stroomt waar het niet gaan kan

dat dammen breekt en

aderen warmt.

Een andere zon

waar gezichten zich opladen

alsof het zonnebloemen zijn.

We zien elkaar pas weer

wanneer ons bloed samensmelt.

En wanneer de laatste adem het koude lijf

naar de navelstreng in de aarde leidt

is er altijd de geruststelling

dat de wormen ons niet vinden.

N.a.v. het boek 'Onder de paramariboom' van Johan Fretz

©️ Lynn V.H.