Rijstpap

Ik wil mijn benen spreiden
en jou bevlekt ontvangen
vol en vruchteloos
laat ik me leiden
door geur bevangen
alsof je koos
mij te bevrijden
van mijn verlangen.
Ik, de leproos.

De zieke, de gek
die niet wist dat handen
ook op haar lijf pasten.
Dus prik me lek
laat me opbranden,
in vuur vasten.
Verbijt je in mijn nek
laat me niet landen,
we zijn tenslotte gasten.

want in lijf en leden
is mi case su casa, en
aanbellen doe je met je tong.
Ik ben van lichte zeden
alles wat ik ken
vindt oorsprong
in bloed en zweten
in oneindig ja
in wat ik steeds verzon.

Geef mij de vrijheid
van het verlangen
dat als een mes
door boter snijdt.
Berg mijn bange
hart in een vers
dat langs je lippen glijdt
en tussen je tanden
rijpt tot zondares.

Maak mij nymfomaan
zoals dat alleen
in jouw handen kan.
Ik bied me aan,
maak mij sereen
en wanneer ik dan
weer wil gaan
leg je om me heen
leg me lam.

Kneed mijn dijendeeg,
laat het gisten
om later tot brood te bakken
alsof mijn korst verzweeg
dat ik in mijn listen
wilde dat je me zou pakken.
Als een strateeg
die zich nooit vergiste
in hoe ze zou verzwakken.

Ik voel me ontbinden
terwijl jij je honger stilt
met gouden lepel.
Het laat je welbevinden
hoe mijn lichaam trilt
en mijn knevel
slechts onbeminde
woorden verspilt
terwijl ik gebeden prevel.

Ik smeek om tijd
met al zijn gangen
en al zijn waarden.
Om waarheid
de nasmaak, het wrange
jouw geur in mijn lange haren.
Dat het snijdt
en mijn adem blijft hangen
in ons langzaam paren.

Want ik, de leproos
blijf verlangen
laat me leiden
Hoe je verkoos
me in geur te vangen
me in geur te bevrijden
vol en vruchteloos
zal ik je ontvangen
en mijn benen spreiden. 

©️ Lynn V.H.