Recensie ‘Onderweg onder wolken' van Wendy Keizer-van der Veen

Het leven is een komen en gaan van seizoenen. Hoe we dat ervaren is net zo gevarieerd als het weer zelf. Na regen komt zonneschijn, maar soms ook andersom. 

In haar eerste bundel ‘Onderweg onder wolken’ beschrijft Wendy Keizer-van der Veen in geheel eigen woorden en twee verschillende stijlen haar eigen seizoenen. Twee verschillende stijlen omdat ze telkens onder dezelfde titel een gedicht en een haiku plaatst. Eerst vond ik de haiku’s sterker, betekenisvoller in minder woorden. Ze kwamen harder binnen. Naarmate ik verder las vond ik de gedichten steeds meer groeien. Zowel in beeldspraak als in hoe het einde landde en binnenkwam.

De gehele bundel zit vol melancholie naar een tijd achter de horizon, maar ook hoop en een zoektocht naar een vaste plek, een eigen rol. Dat alles met de natuur en de seizoenen als inspiratie. Het ene moment zie je de donkere wolken van een herfstdag of hoor je de vogels fluiten wanneer de lente alles doet ontluiken, het andere moment voel je de warme zonnestralen door de zilte zomerlucht.

Wendy’s poëzie leent zich voor elk seizoen, er zijn altijd woorden in haar gedichten en haiku’s die perfect passen in het moment. Op de loungeset in de tuin met een glas ice tea, of op de bank onder een dekentje met een kopje kamillethee.

Je kan haar bundel kopen op Bookmundo

©️ Lynn V.H.