België krijgt zijn grondwet

In de 19e eeuw wilden verschillende volkeren onafhankelijkheid, waaronder de Polen die in opstand kwamen tegen de Russen, de Ieren tegen de Engelsen en de Italianen tegen de Oostenrijkers. Ook wij Belgen kwamen in opstand tegen het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.

België, toen Zuid-Nederland, was zwaar ondervertegenwoordigd in het bestuur, hoewel het de meerderheid van de bevolking én het leger vormde. Ook qua taal was er een verschil, in Wallonië spraken ze Frans alsook de adel en bourgeoisie in Vlaanderen. De eis van vrijheid van onderwijs en godsdienst, de bezwaren tegen de regeerstijl van koning Willem I en de economische crisis zorgden tevens voor strubbelingen. De Belgische Omwenteling startte pas echt met de rellen van augustus. De Franse burgerij ging op 25 augustus 1830 in opstand na de romantisch nationalistische opera 'De Stomme van Portici' in Brussel, waarbij geplunderd werd en brand gesticht in het huis van minister Van Maanen, die instond voor de taalpolitiek. De ontstane chaos werkte aanstekelijk op de werklozen die de volgende dag machines in fabrieken verwoestten, volgens hen de oorzaak van de werkloosheid, en voedselvoorraden plunderden. Na verschillende rellen en opstanden kwam tijdens de gevechten in het Park van Brussel een revolutionaire regering tot stand, het Voorlopige Bewind, dat op 4 oktober 1830 de onafhankelijkheid van België uitriep. Pas vanaf 25 november 1830 werd er door het Nationaal Congres gedebatteerd over de nieuwe parlementaire monarchie en pas op 7 februari 1831 werd de Belgische grondwet goedgekeurd. De koppige Nederlanders erkende de onafhankelijkheid echter niet, dat deden ze pas in 1839 bij het Verdrag van Londen.