Recensie 'Elke wind waait jou naar mij' van Heleen van der Pijl.

Zoals elke relatie anders is, is rouw dat ook. Het zijn beide unieke belevenissen die alleen jij meemaakt, ook al is het iets wat iedereen ooit leert kennen. 

 

In haar bundel 'Elke wind waait jou naar mij' verhaalt Heleen van der Pijl over haar eigen proces van verlies en herinnering aan haar moeder Janneke. In vier delen leidt ze ons langs een scala aan emoties, vanaf het moment dat ze weten dat het einde nadert tot hoe het verder moet daarna. Ze doet dat soepel en zacht met vlotte en moeiteloze rijm in haar gedichten en herkenbare terugblikken in de verhalen ertussen. Het voelt bijna als memoires van hoe zij haar moeder zag tout-court, maar ook hoe ze alles heeft beleefd.

 

Naast de betekenisvolle woorden staan prachtige, breekbare aquarellen gemaakt door Heleens vader. Het zijn natuurbeelden die niet enkel zijn creatieve nalatenschap in de bundel van zijn geliefde dochter zijn, maar voor mij zelfs de woorden, het proces en het beeld van Janneke als persoon tastbaar maken.

 

Het is een bundel waarbij zeker zakdoekjes nodig zijn, vooral als je zelf iets soortgelijks hebt meegemaakt. Het is herkenbaar en kan voor velen een steun en heling zijn. Heleen gaf woorden aan haar eigen verlies en daarmee ook aan dat van vele anderen.

©️ Lynn V.H.