Handoplegging

Als een nachtelf
vliegt langs nachten,
zo klimt mijn angst

langs mijn borst
in mijn keel,
geesten van ooit

breiden zich uit
in mijn brein,
me dwingend

tot pure waanzin.
Donker en verlaten
leg ik mijn hand.

(Dit is een ouder gedicht, maar vond het nog steeds passen.)