Machiavellisme

Ogen tussen schouderbladen als 

mespunten op kippenvelhuid.

Ze blijven hangen, persen borst en buik

tegen een koude muur en prikken tranen

op wangen.

Rode wangen verweerd door wind en regen.

Lippen kapotgekust branden traan tot zout

en laten zich schoonlikken nu alles zich

heeft omgedraaid. Blik kruist blik laat 

zich ongegeneerd dalen.

Wat nu? 

Handen wringen zich om elkaar,

vingers strelen duimen en adem

geeft een sneller ritme aan. 

Er wordt gebeten, niet te hard, want

pijn is niet het doel.

Pijn is een middel.

©️ Lynn V.H.