Bijrijder

Hoe vergeven
vergeten wordt 
wanneer de zon
littekens verbleekt
en de wind steen
tot korrels maalt.

Hoe verdrinken
makkelijk blijkt
wanneer woorden
zinnen prikkelen
en vingers zich
tot wortels boeien. 

Hoe het licht 
verstoppertje
rond sproetjes
en geluidloos
harp speelt
op gouden haartjes.

Hoe de stilte
in vingertoppen
hijgend omhoog
langs borst en
keel in schokken
tot kreet klimt.

Reacties