Adhemar spreekt

Ik ben slechts

brons

een fictief genie,

toch ken ik

de lokale mens.

Ik zie kinderen

naar me wijzen,

jongeren rond me

hangen en

ouderen nog genieten

van mijn verhalen.

Ik sta tussen een

naakte man,

met megafoon,

en een naakte 

nimf. 

En toch werd ik

voor de tweede maal

van mijn sokkel gegooid,

Want ik ben slechts

brons.