Lynn Van Hoof

De lege schelp waar mijn hart, amper, in klopt, vertoont barsten.  Het pantser dat ik er, door de jaren heen, omheen bouwde roest, zonder rust.  Op het strand raapt niemand me op, de miljoenen zandkorrels bedelven mijn overschot. Het graf van de onschuldige. 

Elk land heeft zijn eigen taal, soms wel meerdere. Dat is vaak lastig communiceren met andere nationaliteiten. Daar vond een zekere Ludovich Zamenhof (1859 - 1917) iets op, namelijk de internationale taal Esperanto.  Zamenhof groeide op in het Pools stadje Bialystok , waar Polen, Russen, Joden en Duitsers woonden. Ze spraken uiteraard elk hun eigen taal, wat niet enkel moeilijk communiceren was, maar ook zorgde voor conflictsituaties. Al vroeg begon hij te fantaseren over één internationale taal. Zijn eerste taalontwerp was klaar wanneer hij medicijnen ging studeren in Moskou , maar hij liet ze achter op verzoek van zijn vader. Wanneer  Zamenhof terug kwam waren ze verbrand, uit vrees dat ze bij een inval (de familie Zamenhof was Joods) verdacht zouden lijken. Na zijn medicijnenstudie ging hij zich specialiseren in oogheelkunde en werkte hij verder aan zijn internationale taal. Jammer genoeg had hij geen geld om een boekje uit te geven tot hij zijn vrouw leerde k...

Altijd en overal muziek kunnen luisteren, ooit was het een droom. Tot Sony eind jaren zeventig daar een einde aan maakte.  Op 21 juni 1979, 36 jaar geleden, kwam de allereerste Walkman op de markt. Het was een uitvinding van Masaru Ibuka samen met Akio Morita , de oprichter van Japans electronicamagnaat Sony , die het hebbeding ook op de markt bracht. Het systeem van de walkman was simpel: Je spelde het aan je riem, propte er een ‘cassetteke’ in, zorgde dat de hoofdtelefoon op z’n plaats zat, drukte op play en als de batterij nog vol genoeg was kon je een tijdje overal muziek luisteren. Uiteraard werd het ding superpopulair en andere fabrikanten sprongen razendsnel mee op de boot. Vijf jaar geleden stopte Sony met de productie van Walkmans, in 31 jaar hadden ze ruim 200 miljoen exemplaren verkocht. De naam Walkman werd in verschillende landen eerst aangepast omdat Sony vreesde dat de Engelstaligen het als een rare Japanse vertaling zouden zien. In de V.S....

Tegenwoordig zijn bloedtransfusies gewoon en geven een hoop Belgen regelmatig bloed. Toch is de geschiedenis er achter heel wat anders. Er werd veel geëxperimenteerd, met alle gevolgen van dien. In 1613 ontdekte William Harvey de bloedsomloop. Hij publiceerde het in zijn de muto cordis , of ook de beweging van het hart, en de interesse  in de mogelijkheid van bloedtransfusies nam toe. Op 15 juni 1667, 348 jaar geleden, werd de eerste echte bloedtransfusie toegepast. De lijfarts van Lodewijk XIV , Jean-Baptiste Denis en zijn chirurgijn Emmeretz pasten een bloedtransfusie toe op een 16-jarige jongen met het bloed van een lam. De achterliggende gedachte was dat het lam volgens de Christelijke symboliek onschuldig is en het bloed dus ook. Jammer genoeg was dat niet het geval, de dierlijke cellen zijn voor het menselijk lichaam vreemd met als gevolg een hevige afweerreactie. Even later pasten ze een transfusie toe van mens op mens. De slagader van de ene persoon werd verbon...

Als we boodschappen gaan doen en veel nodig hebben, zoeken we al snel naar een euromunt of een ‘jetonneke’ om in de winkelwagen te steken. Waar we dan vaak niet bij stilstaan is wie wanneer en waarom de winkelkar bedacht heeft.  Het begon allemaal op 4 juni 1937, in een Amerikaanse supermarkt genaamd Humpty Dumpty , waar eigenaar Sylvan Goldman besefte dat zijn klanten minder kochten om hun winkelmandjes niet te zwaar te maken. Hij wilde dat verhelpen en na een ingeving zette hij twee mandjes op een metalen frame met wieltjes. De winkelwagen was geboren, maar bleek in eerste  instantie een flop. Omdat vele klanten het op een kinderwagen vonden lijken en de kar niet gebruikten, werden er mannelijke en vrouwelijke modellen ingehuurd om te tonen hoe makkelijk Goldman’s uitvinding eigenlijk was. Het sloeg aan en werd uiteindelijk over de hele wereld populair. Dat we tegenwoordig euro’s in de wagentjes moeten werpen heeft te maken met slordige (over)grootouders. De winkelkar...

Ter land, ter zee en in de lucht, kan je makkelijk winnen. Als je een eend bent. 

Een erkend en geprezen woord, heb ik al bewezen, kent mijn pen niet.  Jammer, ik heb aspiratie, soms ook inspiratie. Het literair oog leest mijn geprevel, en denkt: 'Ach ja, mooi zo.' Maar meer wordt het niet, toch?

Help mij, help mij uit de nood. Het maakt niet uit hoe hard ik loop, ik struikel en strompel, kruip en sluip, kijk nog een keer achteruit. Help mij, help mij uit de nood. De jager schiet mij dood.

Het kind dat ik ooit was. Dat speelde in het maisveld, en paard reed op de hond. Achter de kippen aan. Dat geloofde zonder twijfel, ongestoord kon dromen en liefde enkel kon tekenen. Dat op de eerste dag van school omdraaide, naar de jongens liep en begon te leren. Dat kind was ik ooit

De sprong is het wagen waard, maar dan toch best met parachute? De veilige landing garantie, toch? Kan een parachute vertikken, je laten stikken? Of is er dan steeds sprake van sabotage? Doorgeknipte lijnen, gaten in het zeil, help! Hij opent niet. Nu maar hopen, cartoongewijs, op een hooibaal, of een takkenreis. 

Paper pushing, gediplomeerde minions, met die pen en de toetsen op het bord. Wegwijzers van de al bekende kast naar dezelfde muur. Je lot op papier, in onbekende handen. De draaiende ton, en jij maar wachten.