Naamloos ademgepers

Soms moet je mee
met de wind die
door je hart waait,
warm of koud

Willen of niet,
het kan soms hart
loos zijn en kapot
geduwd als bubbel

plastic in de handen
van een gelukkig
kind dat zonder te
beseffen het leven

uit je adem perst.
Getroffen door de
kracht van het zwak
zinnig gestel dat

breekt, maar terug
aan elkaar geplakt
wordt door iets nu
nog zonder naam.