Rambling
Ik wil een bloem zijn. Vriendjes zijn met grassprietjes en naar de lucht kijken, naar de zon groeien. Vertrappeld worden door een mens met hoop en dromen en wensen en ik wil een bloem zijn. Wij zijn niets meer dan wat stofdeeltjes die rondvliegen in een living van een onbewoonbaar verklaard huis. Zie je dan niet dat ik verstopt ben, dat ik niet te vinden ben, dat ik een zwart gat ben, dat jou opzuigt, dat jou meeneemt, dat jou kapot maakt, spaghetti sliertjes. Wij zijn niet meer dan wat letters. Onuitgesproken gedachten van een alarmachtig wezen dat veel te groot is voor ons om te weten dat het bestaat. We zijn slechts een verzameling woorden. Ik vertel een verhaal, maar je vormt niet het beeld dat ik vertel. Ik vraag je, ben ik zo moeilijk te vinden?