Lynn Van Hoof

Hoor hoe de wind fluisterend de zielen meedraagt van zij die gehoord wilden worden. Kijk hoe de nacht stilzwijgend een sluier legt om de wereld die niet luisteren wil. Takken omarmen het vervlogen geprevel uit oud verleden. Koud sluiten levens de ogen voor lispelende doden.

Nachtvlinder Verdronken in het speeksel Van de nacht Verdwaal niet in parken Met eenzame harten Waar ontvoering loert En hulpgeroep niet baat IJle stemmen doorklieven Je nevelige hoofd Waarvan je de raadgevingen Wegveegt in de vacht van de Wolf die over je waakt, Maar doodgeknuppeld wordt Door zij die je lichaam begeren.